اسیدهای آمینه

اسیدهای آمینه واحدهای ساختاری اساسی پروتئین را تشکیل می‌دهند. درست همان طور که حروف الفبا را می‌توان به روش‌های مختلفی برای تشکیل انواع بی پایان کلمات ترکیب کرد، تعداد محدودی از اسیدهای آمینه را می‌توان در توالی‌های مختلف با یکدیگر در ارتباط قرار داد، تا بتوانند مجموعه بزرگی از پروتئین‌ها را تشکیل دهند.

اسید های آمینه در گیاهان

گیاهان با استفاده از کربن و اکسیژن موجود در هوا، هیدروژن موجود در آب و نیتروژنی که از طریق تثبیت نیتروژن به شکل قابل استفاده تبدیل شده است، آمینو اسیدهای مورد نیاز خود را می‌سازند.

اسید های آمینه ضروری

حیوانات می‌توانند اسیدهای آمینه خاصی را سنتز کنند. اسیدهای آمینه مهم که توسط حیوانات ساخته نمی‌شوند و یا با سرعت کافی در بدن برای پاسخگویی به نیازهای فیزیولوژیکی قابل تهیه نیستند، باید از رژیم غذایی دریافت شوند. به این اسیدهای آمینه، «اسیدهای آمینه ضروری» (‌Essential Amino Acids) گفته می‌شود.

اسید های آمینه در حیوانات

اسیدهای آمینه ضروری با توجه به نوع جاندار متفاوت است. در واقع، همه مهره‌داران به آمینو اسیدهای خاصی احتیاج دارند که سلول‌های آن‌ها قادر به سنتز این اسیدهای آمینه نیستند. حیوانات نشخوارکننده (مانند گاو) در معده خود دارای باکتری‌هایی هستند که می‌توانند اسیدهای آمینه ضروری بدن حیوان را سنتز کنند.

اطلاعات تکمیلی اسید آمینه ها

به منظور کسب اطلاعات بیشتر در باره ی این محصول می توانید این مقاله را مطالعه بفرمایید.

اسیدهای آمینه به عنوان ترکیب محرك رشد کمی و کیفی گیاه فعالیت می کنند. این ترکیب ها در زیست ساخت (بیوسنتز) متابولیت های ثانویه و هورمونی نقش مهمی دارند. به طورکلی اسیدهای آمینه در کنار سایر محصولات  خوراک دام  نظیر ذرت ؛ جو و گندم موادی هستند که باعث تحریک سوخت وساز (متابولیسم) و فرآیندهای سوخت وساز (متابولیكی) در جهت افزایش کارایی گیاهان می شوند.

نقش آفرینی اسید های آمینه در گیاهان

بنابراین کاربرد محركهای زیستی می تواند یكی از مهمترین عوامل در کشت موفق یک گیاه باشد، چون افزون بر شاخصهای کمی، بر شاخصهای کیفی گیاه نیز مؤثر واقع می شوند. اسید های آمینه با افزایش غلظت کلروفیل و در تیجه تاثیر بر فتوسنتز، بر رشد و عملکرد گیاهان موثر واقع می شوند.

مطالب مرتبط

ذرت علوفه ای
جو خارجی
جو داخلی
سبوس برنج
سبوس جو